الگوریتم کلید نامتقارن (Asymmetric Key Algorithm)

در الگوریتم‌ آسیمتریک به جای این که از یک کلید برای رمزگزاری و رمزگشایی استفاده شود، از دو کلید مختلف استفاده می‌شود. بنابراین هر دو کلید با همدیگر وارد عمل می‌شوند تا کار به درستی انجام شود. بین این دو کلید یک رابطه خاص ریاضی وجود دارد. این دو کلید را با نام کلید عمومی یا public و کلید خصوصی یا private می‌شناسیم.

اگر داده‌ها توسط یکی از این کلیدها رمز شود، فقط کلید دیگر است که قادر به رمزگشایی داده‌های رمز شده می‌باشد. ساز و کار الگوریتم‌های آسیمتریک ساده است. همین روش ساده سبب می‌شود تا پردازشگر کامپیوتر، برای رمزگزاری و دیکریپت یا رمزگشایی زمان زیادی را به پردازش اختصاص دهد. این یکی از دلایلی است که از الگوریتم‌‌های آسیمتریک کمتر استفاده می‌شود. از روش آسیمتریک بیشتر برای بخشی از داده‌ها و مراحلی از کار استفاده می‌کنیم. برای مثال در پروسه احراز هویت و یا کلیدهای کاربردی در روش متقارن یا سیمیتریک از این الگوریتم‌ها استفاده می‌کنیم.

آشنایی با کلید پابلیک یا عمومی و کلید پرایویت یا خصوصی 

از جمله دلایلی که به رمزنگاری آسیمیتریک، رمزنگاری کلید عمومی و یا public key گفته می‌شود، این دلیل است که  کلید به صورت عمومی در اختیار همه افراد قرار داده می‌شود. از طرفی به الگوریتم آسیمیتریک، رمزگشایی با کلید خصوصی و یا private key گفته می‌شود. دلیل این مسئله است که کلید خصوصی در اختیار هیچ کسی قرار نمی‌گیرد. این کلید مختص خود دستگاه است. برای مثال در یک سایت رمز شده و ایمن، از کلید عمومی برای دیدن تصاویر سایت توسط کاربران استفاده می‌شود و کلید خوصی فقط در دست سرور است.

آشنایی با چند الگوریتم کلید نامتقارن معروف 

• الگوریتم RSA  

سه نفر یا نام‌های رایوست(Rivest)، شامیر(Shamir) و آلدمن(Adleman) از یک استاندارد مشخص برای رمزنگاری کلید عمومی استفاده کنند. در الگوریتم ایشان، طول کلید بین 512 تا 4096 کاراکتر دودویی بود. البته یک آستانه برای داشتن امنیت در نظر گرفته شد که طول 1024 است. طبیعی است که هر چه طول کلیدب یشتر می‌شود، امنیت کلید و احتمال کشف آن نیز خیلی کم می‌گردد. امروزه از این الگوریتم در پروسه احراز هویت استفاده می‌شود.

• الگوریتم DH 

الگوریتم دفی هیلمن (Diffie-Hellman) یک پروتکل برای منتقل سازی کلید می‌باشد. یک الگوریتم نامتقارن است که به هر دو دستگاه اجازه می‌دهد تا کلیدهایشان را بر روی یک بستر ناامن در اینترنت و یا شبکه ارسال نمایند. خود الگوریتم، نامتقارن است ولی کلیدهایی که توسط این الگوریتم فرستاده می‌شوند، متقارن هستند. 

چند نکته در مقایسه الگوریتم های نامتقارن در برابر الگوریتم های متقارن 

1. پردازش در الگوریتم‌های نامتقارن نسبت به الگوریتم‌های متقارن زمان و پردازش بیشتری را می‌طلبد. 
2. الگوریتم‌های نامتقارن نسبت به الگوریتم‌های متقارن امنیت بیشتری دارند.
3. طول کلید در الگوریتم‌های نامتقارن نسبت به الگوریتم‌های متقارن طولانی‌تر است و ممولا بین 2048 تا 4096 کاراکتر طول دارند. به همین دلیل هم هست که این الگوریتم‌ها امنیت بیشتری دارند.
4. از الگوریتم‌های نامتقارن بیشتر برای کاربردهای خاصی مانند پروسه احراز هویت و یا انتقال امن کلید در روش متقارن استفاده می‌شود.

جمع بندی 

در این مقاله خواندیم که در روش الگوریتم نامتقارن حتما باید یک کلید بین فرستنده و گیرنده به اشتراک گذاشته شود. در حالی که هر دو طرف، ازیک جفت کلید برای رمزنگاری استفاده می‌کنند. یک کلید مخفی و خصوصی است و کلید عمومی هم در مدت زمان طولانی استفاده می‌شود. با کاربرد مجدد همان جفت کلید عملیات رمزنگاری به خوبی و با امنیت کافی انجام می‌شود. 

با خواندن مقالات ارز دیجیتال در پرشین الیت می‌توانید اطلاعات مفیدی پیرامون ارزهای دیجیتال به دست آورید. توصیه ما به شما عضویت در کانال سیگنال ارز دیجیتال است تا با معرفی سیگنال ارز دیجیتال به صورت روزانه بتوانید سود بیشتری در سرمایه‌گذاری به دست آورید.