ETF یک اختصار از عبارت "صندوق تبادل معاملاتی" (Exchange-Traded Fund) است. این ابزارهای مالی به عنوان یک نوع سرمایهگذاری جمعی عمل میکنند و میتوانند داراییهای متنوعی را در بورسها و بازارهای مالی مختلف تجمیع کنند. ETF ها میتوانند داراییهای متعددی از جمله سهام، اوراق بهادار، طلا، نفت، ارزهای دیجیتال و دیگر داراییهای مالی را نمایندگی کنند.
ارزهای دیجیتال (یا ارزهای رمزنگاری شده) مانند بیتکوین، اتریوم و دیگرها به عنوان یک کلاس دارایی جدید در بازارهای مالی ظاهر شدهاند. برای سرمایهگذارانی که مایل به شرکت در این بازارهای نوظهور هستند، ETF های مرتبط با ارزهای دیجیتال (معمولاً با عنوان ETF های رمزنگاری شده یا ETF های ارز دیجیتال) به عنوان یک گزینه مفید در نظر گرفته میشوند.
این ETF ها به سرمایهگذاران این امکان را میدهند که به سادگی در بازار ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنند بدون اینکه بخواهند مستقیماً ارزهای دیجیتال را بخرند و نگهداری کنند. به جای آن، آنها میتوانند واحدهای ETF را خریداری کنند که معادل با ارز دیجیتال مربوطه است. این ETF ها در بورسها معامله میشوند و قیمتآنها با توجه به عملکرد ارزهای دیجیتال در بازار تغییر میکند.
به عنوان مثال، یک ETF ممکن است بخواهد عملکرد بیتکوین را تحت پوشش قرار دهد. در این صورت، هر واحد از ETF معادل با مقداری از بیتکوین خواهد بود. سرمایهگذاران میتوانند واحدهای ETF را بخرند و بفروشند و در نتیجه به سادگی در تغییرات قیمت بیتکوین شرکت کنند.
در نهایت، ETF های ارز دیجیتال یک راه دسترسی آسان و تنوعبخش به ارزهای دیجیتال برای سرمایهگذاران فراهم میکنند، اما سرمایهگذاران باید مطمئن شوند که انتخاب ETF مناسب و معتبری را انجام میدهند و میزان هزینهها و سطح شفافیت آنها را در نظر بگیرند. همچنین، به عنوان همیشه، مشاوره از یک مشاور مالی میتواند در تصمیمگیریهای مرتبط با سرمایهگذاری کمک کند.در ادامه این مقاله با پرشین الیت همراه شوید.
تاریخچه پیدایش etf
ETFها یا صندوقهای تبادلپذیر از زمان ظهور در دهه 1990 به عنوان یک ابتکار مالی نوظهور به تدریج شکل گرفتند و تاریخچهی آنها به شکل زیر است:
1. سال 1990: اولین ETF به نام SPDR یا "Spider" (نماد تیکر: SPY) توسط شرکت State Street Global Advisors در ایالات متحده معرفی شد. SPDR برای پیگیری عملکرد شاخص S&P 500 ایجاد شد و به عنوان اولین ETF تاریخ شناخته میشود. این ETF هنوز یکی از محبوبترین و پرمعاملهترین ETF ها در جهان است.
2. سال 1993: شرکت Barclays Global Investors (اکنون بخشی از BlackRock) ETF با نام World Equity Benchmark Shares (WEBS) را معرفی کرد. این ETFها برای پیگیری عملکرد شاخصهای بینالمللی استفاده میشدند و بعدها به شکل iShares تغییر نام دادند.
3. سال 1996: QQQ یا "کیوکیوکیو" (نماد تیکر: QQQQ) توسط شرکت Invesco (قبلاً PowerShares) معرفی شد. این ETF برای پیگیری شاخص ناسداک 100 سهام بزرگ بازار نمادگذاری شده است.
4. سال 2000: اولین ETF های مرتبط با بخشی خاص از بازار معرفی شدند. این ETF ها عمدتاً برای پوشش صنایع خاص مانند معدنکاری، نفت و گاز، سلامت و دیگرها طراحی شدند.
5. سال 2002: اولین ETF های دیگر در خارج از ایالات متحده معرفی شد. اروپا، کانادا، استرالیا و دیگر کشورها به تدریج بازارهای ETF خود را توسعه دادند.
6. سال 2008: کرش مالی جهانی و بحران اقتصادی نه تنها بر بازار سهام بلکه بر بازار ETF نیز تأثیر گذار بود. این بحران موجب کاهش قیمتهای بسیاری از ETF ها شد.
7. سالهای بعدی: تعداد ETF ها به طور چشمگیری افزایش یافت و نوآوریهای متعددی در این بازار اتفاق افتاد. ETF های مرتبط با ارزهای دیجیتال، سیاستها، صنایع نوظهور، و سایر موضوعات به تدریج معرفی شدند.
به عنوان یک نماینده از نوآوریهای مهم در دنیای مالی، ETF ها امکاناتی مانند آسانی در معاملهگری، تنوع در سرمایهگذاری، شفافیت بالا و هزینههای پایین را به سرمایهگذاران فراهم کردهاند و از آن زمان به شکل قابل توجهی در بازارهای مالی جهان گسترش یافتهاند.
تیم سازنده etf
تیم سازندهی یک ETF (صندوق تبادل معاملاتی) معمولاً شامل چندین شرکت و نهاد مختلف است. این تیم معمولاً از شرکت مدیریت صندوق، که مسئول مدیریت و عملکرد ETF است، و سایر نهادهای مرتبط با معاملات و زیرساختهای ETF تشکیل شده است. اعضای کلیدی تیم سازنده یک ETF شامل موارد زیر میشوند:
1. مدیریت صندوق: شرکت مدیریت صندوق (با نام اختصاری Sponsor) مسئول مدیریت و اداره ETF است. این شرکت اقدام به طراحی ساختار ETF، تعیین اهداف سرمایهگذاری، انتخاب شاخص مربوطه و مدیریت روزانه آن میکند.
2. تولید کننده یا حسابرس: این نهاد (Authorized Participant یا AP) مسئول خرید و فروش واحدهای ETF میشود. آنها واحدهای ETF را از صندوق خریداری و به صندوق فروخته و در معاملات تبادل معاملاتی ETF شرکت میکنند.
3. شرکت نمایندگی برای امور حسابرسی: برخی ETF ها به نیاز به حسابرسی مالی دارند. در این صورت، شرکت نمایندگی برای امور حسابرسی (Auditor) مسئول انجام حسابرسی و تأیید دقیق داراییهای ETF میشود.
4. توزیع کننده یا معاملهگران: توزیع کنندهها (Authorized Participants) به عنوان افرادی که واحدهای ETF را خریداری کرده و در بازارهای ثانویه معامله میکنند، عمل میکنند. این افراد معمولاً به نامهای معاملهگران (Market Makers) نیز شناخته میشوند.
5. ارائهدهنده نقل و انتقال (Custodian): این نهاد مسئول نگهداری داراییهای ارزیابی شده ETF در یک حساب نقدی و ارزیابی میشود. این شرکت معمولاً بانکی است که مسئول امانتداری داراییهای ETF است.
تعامل و همکاری میان این نهادها باعث ممکن میشود که ETF به عنوان یک ابزار مالی جامع عمل کند و در بازار معاملاتی تبادل شود. همچنین، تیمهای مدیریتی ETF مسئول نظارت بر عملکرد ETF و رعایت مقررات مالی نیز هستند.
هدف etf چیست؟
هدف اصلی یک ETF (صندوق تبادل معاملاتی) ایجاد یک راه دسترسی آسان و کارآمد برای سرمایهگذاران به بازارهای مالی مختلف و داراییهای مختلف است. این ابزارها به تنوعبخشی در سرمایهگذاری و ایجاد فرصتهای سرمایهگذاری برای سرمایهگذاران مختلف کمک میکنند. در زیر، هدفهای اصلی ETF را بیشتر توضیح میدهیم:
1. تنوع سرمایهگذاری: یکی از هدفهای اصلی ETF، ایجاد تنوع در سرمایهگذاری برای سرمایهگذاران است. این ابزارها به سرمایهگذاران امکان میدهند تا به صورت آسان و با سرمایه کمتر در داراییهای متنوعی سرمایه گذاری کنند. به عنوان مثال، یک ETF میتواند داراییهای متنوعی از جمله سهام، اوراق بهادار، ارزهای دیجیتال و سایر کلاسهای دارایی را ترکیب کند.
2. آسانی در معاملهگری: ETF ها در بورسها معامله میشوند و سرمایهگذاران میتوانند به سادگی واحدهای ETF را خریداری و فروش کنند. این آسانی در معاملهگری به سرمایهگذاران امکان میدهد تا در طول روز بازار به راحتی در ETFها معامله کنند و به سرعت تغییرات قیمتها را به دست آورند.
3. شفافیت: ETF ها شفافیت بالایی دارند و معمولاً قیمتهای آنها در طول روز به صورت زنده در بازار نمایش داده میشوند. این شفافیت به سرمایهگذاران اطمینان میدهد که در هر زمان میتوانند قیمت دقیق ETF را ببینند و معامله کنند.
4. کمک به کاهش هزینهها: ETF ها معمولاً هزینههای مدیریت و عملکرد کمتری نسبت به صندوقهای مشترک دارند. این به سرمایهگذاران کمک میکند تا هزینههای مرتبط با سرمایهگذاری خود را کاهش دهند.
5. قابلیت نقد و انتقال: ETFها میتوانند به سرمایهگذاران امکان نقد و انتقال (به عنوان مبادله ارز) داراییهای خود را بدهند، که این امکان را فراهم میکند که سرمایهگذاران به سادگی به داراییهای دیگر تغییر دهند.
در کل، هدف ETFها ایجاد فرصتهای سرمایهگذاری آسان و کارآمد برای سرمایهگذاران است و به آنها امکان میدهند تا در تنوع سرمایهگذاری کنند و همچنین هزینههای مرتبط با سرمایهگذاری خود را کاهش دهند.
نقش etf در بازارهای مالی
ETFها (صندوقهای تبادل معاملاتی) در بازارهای مالی نقش مهمی ایفا میکنند و تأثیرات متعددی بر این بازارها دارند. در زیر، نقشهای مهم ETFها در بازارهای مالی را توضیح دادهام:
1. تنوع و دسترسی آسان: ETFها به سرمایهگذاران امکان میدهند تا به سادگی در داراییهای مختلف و بخشهای مختلف بازارهای مالی سرمایه گذاری کنند. این تنوع به سرمایهگذاران اجازه میدهد تا ریسکهای استثماری را تا حد ممکن کاهش دهند و به تنوع در سرمایهگذاری بپردازند.
2.آسانی معاملهگری: ETFها در بورسها معامله میشوند و سرمایهگذاران میتوانند به سادگی واحدهای ETF را خریداری و فروش کنند. این آسانی در معاملهگری به سرمایهگذاران امکان میدهد تا به راحتی و با سرعت تغییرات قیمتها را به دست آورند.
3. شفافیت: ETFها شفافیت بالایی دارند و معمولاً قیمتهای آنها در طول روز به صورت زنده در بازار نمایش داده میشوند. این شفافیت به سرمایهگذاران اطمینان میدهد که در هر زمان میتوانند قیمت دقیق ETF را ببینند و معامله کنند.
4. کاهش هزینهها: ETFها معمولاً هزینههای مدیریت و عملکرد کمتری نسبت به صندوقهای مشترک دارند. این به سرمایهگذاران کمک میکند تا هزینههای مرتبط با سرمایهگذاری خود را کاهش دهند.
5. قابلیت نقد و انتقال: ETFها معمولاً به سرمایهگذاران امکان نقد و انتقال (به عنوان مبادله ارز) داراییهای خود را میدهند، که این امکان را فراهم میکند که سرمایهگذاران به سادگی به داراییهای دیگر تغییر دهند.
6. مدیریت ریسک: ETFها به سرمایهگذاران امکان میدهند تا ریسکهای استثماری را بهتر مدیریت کنند. با خرید واحدهای یک ETF، سرمایهگذاران به طور غیرمستقیم در تعداد بزرگی از داراییها سرمایهگذاری کرده و ریسک تنوعبخشی را تجربه میکنند.
7. استفاده از ابزارهای مشتقه: برخی ETFها امکان استفاده از ابزارهای مشتقه مانند گزینهها و سواپها را فراهم میکنند. این ابزارهای مشتقه به سرمایهگذاران امکان میدهند تا استراتژیهای پیچیدهتری را پیاده سازی کنند.
در کل، ETFها نقش مهمی در تنوع سرمایهگذاری، کاهش هزینهها، مدیریت ریسک و ایجاد فرصتهای سرمایهگذاری در بازارهای مالی دارند. آنها به سرمایهگذاران ابزاری قدرتمند و کارآمد را برای انجام تراکنشها و مدیریت سرمایهگذاریهای خود ارائه میدهند.
نتیجه گیری
ETFها (صندوقهای تبادل معاملاتی) ابزارهای مالی جامع و موثری هستند که در بازارهای مالی نقش بسیار مهمی ایفا میکنند. در نتیجه:
1. ETFها به سرمایهگذاران امکان میدهند تا به سادگی و با هزینههای پایین در داراییهای مختلف و بخشهای مختلف بازارهای مالی سرمایهگذاری کنند. این تنوع و دسترسی آسان به بازارهای مختلف از جمله بازار سهام، اوراق بهادار، سنگاپور، ارزهای دیجیتال و بسیاری دیگر از داراییها امکان میدهد.
2. ETFها شفافیت بالایی دارند و سرمایهگذاران میتوانند قیمتهای آنها را به راحتی در طول روز مشاهده کنند. این امر به سرمایهگذاران اطمینان میدهد که در هر زمان میتوانند به بازارها و قیمتهای آنها دسترسی داشته باشند.
3. ETFها به سرمایهگذاران امکان میدهند تا هزینههای مرتبط با سرمایهگذاری خود را کاهش دهند. این به سرمایهگذاران کمک میکند تا به سودآوری بیشتری در سرمایهگذاریهای خود برسند.
4. ETFها ابزاری مناسب برای مدیریت ریسک هستند و به سرمایهگذاران امکان میدهند تا با تنوعبخشی در سرمایهگذاری خود ریسکهای استثماری را کاهش دهند.
5. ETFها به سرمایهگذاران امکان میدهند تا استفاده از ابزارهای مشتقه مانند گزینهها و سواپها را پیادهسازی کنند و استراتژیهای پیچیدهتری را اجرا کنند.
به طور کلی، ETFها به سرمایهگذاران ابزاری کارآمد و موثر را برای مدیریت سرمایهگذاری، کاهش ریسک و ایجاد فرصتهای سرمایهگذاری ارائه میدهند. این ابزارها توسط سرمایهگذاران حرفهای و نهادهای مالی به عنوان یکی از ابزارهای مهم در مجموعه ابزارهای مالی مدنظر قرار میگیرند. هرچند که ETFها به عنوان ابزارهای مفیدی معرفی میشوند، اما همواره باید با دقت و بر اساس اهداف و استراتژیهای سرمایهگذاری شخصی مورد استفاده قرار گیرند.
مشاوره تخصصی بازار های مالی خود را با خیالی آسوده به پرشین الیت بسپارید تا به بیش از 180 منبع معتبر دسترسی داشته باشید.
دیدگاه شما