"بلاک‌چین" یک فناوری است که در اصل برای ثبت تراکنش‌های مالی ارزهای دیجیتالی مانند بیت‌کوین به کار می‌رود. این تکنولوژی به صورت یک زنجیره‌ای از بلوک‌ها کار می‌کند که هر بلوک شامل اطلاعاتی از تراکنش‌ها و اطلاعات تاییدیه‌ای از بلوک قبلی است. این سیستم به دلیل ویژگی‌های امنیتی و شفافیتی‌اش، توجه زیادی را به خود جلب کرده است.
بلاک‌چین یک فناوری ثبت داده‌ها است که اطلاعات را به صورت بلوک‌های متصل به یکدیگر ذخیره و از طریق شبکه‌های بینابینی تأیید و تایید می‌کند. این فناوری اصلی‌ترین پایه‌های تکنولوژی ارزهای دیجیتالی مانند بیت‌کوین را تشکیل می‌دهد، اما نه تنها مختص ارزهای دیجیتالی بلکه برای کاربردهای مختلف دیگر نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ویژگی‌های اصلی بلاک‌چین عبارت‌اند از:
1. ثبات داده‌ها: اطلاعاتی که در یک بلوک قرار دارند، به صورت دائمی و تغییرناپذیر ذخیره می‌شوند. یعنی یک بار اطلاعات به یک بلوک افزوده شد، تغییر و حذف آن به طور معمولی غیرممکن است.
2. شفافیت: زنجیره بلاک‌ها به عنوان یک دفترکل عمومی عمل می‌کند که تمامی تراکنش‌ها و اطلاعات مربوط به آن‌ها برای همه قابل دسترسی و مشاهده است. این شفافیت می‌تواند به افزایش اعتماد در شبکه‌های بینابینی منجر شود.
3. امنیت: بلاک‌چین با استفاده از تکنولوژی‌های رمزنگاری و مکانیزم‌های کنسانس (مانند اثبات کار) امنیت بالایی را ارائه می‌دهد. تغییر داده‌ها یا انجام تغییرات غیرمجاز در بلاک‌ها بسیار دشوار و محسوس است.
4. لامپلیچ (Decentralization): بلاک‌چین به عنوان یک شبکه بینابینی عمل می‌کند، به این معنا که اطلاعات بر روی دستگاه‌های مختلف (نودها) ذخیره میشود و بدون وجود یک مرکز کنترلی. این باعث کاهش نقطه‌های ضعف و تکرارپذیری در شبکه میشود.
5.اعتمادسازی: بلاک‌چین با ایجاد شفافیت و امنیت در تراکنش‌ها و فرآیندهای مختلف، به افراد و سازمان‌ها اعتماد بیشتری در معاملات و همکاری‌های خود می‌دهد.
6.پتانسیل برای کاربردهای متنوع: به عنوان یک فناوری پایه، بلاک‌چین می‌تواند در زمینه‌های مختلفی از جمله مالی، زنجیره تأمین، سلامت، حکومت الکترونیکی، امنیت سایبری، مدیریت مالکیت فکری و غیره مورد استفاده قرار گیرد.
در کل، بلاک‌چین یک فناوری نوآورانه است که با ترکیب شفافیت، امنیت و دسترسی بینابینی، به عنوان یک راه حل منحصر به فرد در حوزه ثبت داده‌ها و انجام تراکنش‌ها شناخته میشود.
بلاک چین لایه اول چیست؟
بلاک‌چین لایه اول به اصطلاح تکنیک‌ها و زیرساخت‌های بنیادی اصلی بلاک‌چین اطلاق میشود که وظایف اساسی مانند ثبت تراکنش‌ها، ایجاد بلوک‌ها، اعتبارسنجی تراکنش‌ها و اتصال بلوک‌ها را انجام می‌دهد. این لایه به عبارت دیگر مهندسی پایه‌ای از فناوری بلاک‌چین را شامل میشود که برای اجرای تراکنش‌ها و مدیریت زنجیره بلاک‌ها لازم است.
وظایف اصلی لایه اول بلاک‌چین عبارتند از:
1. ثبت تراکنش‌ها: لایه اول بلاک‌چین وظیفه ثبت تراکنش‌های انجام شده را دارد. هر تراکنش شامل اطلاعات مربوط به ارسال و دریافت دارایی یا اطلاعات مشابه است.
2. ایجاد بلوک‌ها: تراکنش‌های مجموعه‌ای در بلوک‌ها گردآوری می‌شوند. لایه اول مسئول ایجاد بلوک‌های جدید و افزودن تراکنش‌ها به آن‌ها است.
3. هش‌کردن و رمزنگاری: تراکنش‌ها به شکل هش (رشته‌ای از اعداد و حروف) ذخیره می‌شوند. این هش‌ها از الگوریتم‌های رمزنگاری استفاده می‌کنند تا امنیت تراکنش‌ها را تضمین کنند.
4. اثبات کار (Proof of Work) یا سایر الگوریتم‌های کنسانس: لایه اول مکانیزم‌های کنسانس را اجرا می‌کند تا تایید تراکنش‌ها و افزودن بلوک‌ها به زنجیره را ممکن کند. اثبات کار یکی از الگوریتم‌های کنسانس رایج در بلاک‌چین‌ها است.
5. زنجیره بلاک‌ها (Blockchain): لایه اول با اتصال بلوک‌ها به یکدیگر، زنجیره بلاک‌ها را ایجاد می‌کند که تاریخچه تمام تراکنش‌ها را نشان می‌دهد.
6. شبکه‌های بینابینی (Peer-to-Peer Networks): تبادل اطلاعات و تراکنش‌ها از طریق شبکه‌های بینابینی انجام میشود که نودها (عناصر شبکه) با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
7.امنیت و حفاظت از شبکه: لایه اول با استفاده از رمزنگاری و مکانیزم‌های امنیتی، شبکه و اطلاعات درون آن را محافظت می‌کند.
به طور کلی، بلاک‌چین لایه اول ساختار و امکانات پایه‌ای را فراهم می‌کند که امکان انجام تراکنش‌ها، ایجاد بلوک‌ها و تشکیل زنجیره بلاک‌ها را ممکن می‌سازد.
مقیاس پذیری لایه یک (Blockchain Layer 1 Scalability)
مقیاس‌پذیری لایه اول بلاک‌چین (Blockchain Layer 1 Scalability) به ارتقاء و توسعه زیرساخت‌های اصلی بلاک‌چین به منظور پشتیبانی از تعداد بیشتری از تراکنش‌ها و کاربران در شبکه اشاره دارد. این یک چالش اساسی در فناوری بلاک‌چین است زیرا بعضی از شبکه‌های بلاک‌چین مانند بیت‌کوین با محدودیت‌هایی در تعداد تراکنش‌ها و سرعت پردازش مواجه هستند.
برخی از راه‌ها و روش‌هایی که برای مقیاس‌پذیری لایه اول بلاک‌چین استفاده می‌شوند، عبارتند از:
1.استفاده از الگوریتم‌های کنسانس مختلف: الگوریتم‌های کنسانس مانند اثبات مالکیت (Proof of Stake) به جای اثبات کار (Proof of Work) می‌توانند سرعت و توانایی پردازش تراکنش‌ها را افزایش دهند.
2. شبکه‌های جانبی (Sidechains): شبکه‌های جانبی از شبکه‌های مجزا برای انجام تراکنش‌ها با سرعت بالاتر استفاده می‌کنند و به زنجیره اصلی متصل می‌شوند.
3. همگرایی (Sharding): در روش همگرایی، زنجیره بلاک‌ها به تعدادی قطعه (شارد) تقسیم میشود، و هر قطعه به طور مستقل پردازش میشود. این باعث افزایش ظرفیت تراکنش‌ها میشود.
4. استفاده از تکنولوژی‌های دیگر: استفاده از تکنولوژی‌های مانند لایتنینگ نتورک برای بیت‌کوین یا روزمبه برای اتریوم به منظور افزایش قدرت مقیاس‌پذیری.
5. تغییرات در پروتکل: اجرای تغییرات در پروتکل بلاک‌چین به منظور بهبود مقیاس‌پذیری و عملکرد بهتر.
6. استفاده از شبکه‌های موازی: ایجاد شبکه‌های موازی و مستقل که به صورت همزمان تراکنش‌ها را پردازش می‌کنند.
7. تحسین بهینه‌سازی‌ها و سرعت اجرا: بهینه‌سازی‌های نرم‌افزاری و بهبود سرعت اجرا برای افزایش توانایی پردازش.
در کل، مقیاس‌پذیری لایه اول بلاک‌چین یک چالش پیچیده است که نیازمند ترکیب چندین روش و راه‌حل ممکن است تا بهبود و افزایش توانایی شبکه‌های بلاک‌چین در مقابل بار تراکنشی و کاربران را فراهم کند.
شاردینگ لایه 1 چیست؟
شاردینگ لایه 1 یک روش برای افزایش مقیاس‌پذیری در شبکه‌های بلاک‌چین است. این روش به عنوان یک راه‌حل برای مشکل مقیاس‌پذیری در شبکه‌های بلاک‌چین مانند بیت‌کوین یا اتریوم مطرح شده است. هدف اصلی این روش، افزایش ظرفیت پردازش تراکنش‌ها و بهبود سرعت و عملکرد شبکه است.
شاردینگ به معنای تقسیم زنجیره بلاک‌ها به بخش‌های کوچک‌تر به نام "شارد"ها است. هر شارد حاوی زیرمجموعه‌ای از تراکنش‌ها و اطلاعات زنجیره بلاک‌ها میباشد. هر شارد به طور مستقل و موازی کار می‌کند و قادر به پردازش تراکنش‌های خودش است. این به شبکه‌ها امکان می‌دهد تا تعداد بیشتری از تراکنش‌ها را به صورت همزمان پردازش کنند.
مزایای استفاده از شاردینگ عبارتند از:
1. افزایش ظرفیت: با تقسیم زنجیره به شارد‌های مجزا، توانایی پردازش و ذخیره تعداد بیشتری از تراکنش‌ها بهبود می‌یابد.
2. افزایش سرعت: شاردینگ منجر به کاهش زمان انجام تراکنش‌ها میشود، زیرا تراکنش‌ها به صورت موازی در شارد‌ها پردازش می‌شوند.
3. کاهش هزینه‌ها: با بهبود عملکرد و کاهش زمان انجام تراکنش‌ها، هزینه‌های مرتبط با پردازش نیز کاهش می‌یابد.
4. کاهش هزینه‌های انرژی: در شبکه‌های اثبات مالکیت، مصرف انرژی نسبت به الگوریتم‌های اثبات کار کمتر است.
5. مقیاس‌پذیری عمودی: با افزایش تعداد شارد‌ها، ظرفیت شبکه به طور عمودی گسترش می‌یابد.
به طور خلاصه، شاردینگ لایه 1 یک روش پیشرفته برای افزایش مقیاس‌پذیری شبکه‌های بلاک‌چین است که با تقسیم زنجیره به بخش‌های کوچک‌تر، امکان پردازش همزمان بیشتری از تراکنش‌ها را فراهم می‌کند.
سگویت (SegWit)
سگویت (Segregated Witness) یک بهبود و تغییر در پروتکل بیت‌کوین است که به منظور حل چندین مشکل مرتبط با مقیاس‌پذیری، امنیت و قابلیت ارتقا ارائه شده است. سگویت در تاریخ 23 اوت 2017 در بلاک شماره 481824 بیت‌کوین فعال شد.
این تغییر اصلی در ساختار داده بلاک‌های بیت‌کوین است که به طور اصطلاحی تجزیه‌یکه (segregation) تراکنش‌ها و امضاهای آن‌ها را انجام می‌دهد. به عبارت ساده‌تر، در بیت‌کوین قبل از سگویت، امضاهای تراکنش‌ها (معروف به Witness Data) همراه با اطلاعات تراکنش‌ها در بلوک‌ها ذخیره می‌شدند. این امضاها حجم زیادی از بلوک‌ها را اشغال می‌کردند و باعث کاهش سرعت تأیید تراکنش‌ها می‌شد.
سگویت با جدا کردن امضاها از تراکنش‌ها و انتقال آن‌ها به یک بخش جداگانه و به نام "شاهد" (Witness)، موجب کاهش حجم تراکنش‌ها در بلوک‌ها شد. این تغییر به دست‌آوردن چندین مزیت منجر شد:
1. افزایش ظرفیت: حجم تراکنش‌ها بهبود یافته و بلوک‌ها امکان جایگذاری تعداد بیشتری از تراکنش‌ها را دارند.
2. کاهش هزینه‌ها: با کاهش حجم تراکنش‌ها، هزینه‌های مرتبط با کارمزد تراکنش‌ها نیز کاهش می‌یابد.
3. تسهیل تغییرات آینده: سگویت با تغییر ساختار داده‌ها، به افزایش قابلیت ارتقا و ایجاد تغییرات برای بهبود‌های آتی کمک کرده است.
4. افزایش امنیت: جدا کردن امضاها از تراکنش‌ها از لحاظ امنیت نیز تاثیر مثبتی داشته است.
سگویت یکی از تغییرات مهم در تاریخ بیت‌کوین بوده است که به حل چندین مسئله مهم و بهبود عملکرد شبکه کمک کرده است.
نمونه هایی از بلاک چین لایه 1
در زیر، نمونه‌هایی از شبکه‌های بلاک‌چین که از لایه 1 برای اجرای عملیات اصلی استفاده می‌کنند، آورده شده است:
1.بیت‌کوین (Bitcoin): بیت‌کوین اولین و پرمخاطب‌ترین شبکه بلاک‌چین است. این شبکه از لایه 1 برای ثبت تراکنش‌ها، ایجاد بلوک‌ها، استفاده از اثبات کار (Proof of Work)، و اتصال بلوک‌ها به یکدیگر استفاده می‌کند.
2. اتریوم (Ethereum): اتریوم نیز از لایه 1 برای اجرای عملیات اصلی خود استفاده می‌کند. علاوه بر ثبت تراکنش‌ها، اتریوم قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند را نیز دارد.
3. لاوالاس (Litecoin): لایت‌کوین به عنوان یک شبکه بلاک‌چین مشابه بیت‌کوین عمل می‌کند و از لایه 1 برای اجرای تراکنش‌ها و معاملات خود استفاده می‌کند.
4.داش (Dash): داش یک شبکه بلاک‌چین است که از لایه 1 برای ثبت تراکنش‌ها و اجرای معاملات استفاده می‌کند. همچنین، داش از ویژگی‌هایی مانند امنیت افزایش‌یافته و تراکنش‌های رسمی (InstantSend) نیز بهره می‌برد.
5.بیت‌کوین کش (Bitcoin Cash): بیت‌کوین کش یک شاخه از بیت‌کوین است که به منظور افزایش اندازه بلوک‌ها و بهبود مقیاس‌پذیری ایجاد شده است. این شبکه از لایه 1 برای اجرای تراکنش‌ها و عملیات اصلی خود استفاده می‌کند.
6. زکش (Zcash): زکش یک شبکه بلاک‌چین با تمرکز بر حفظ حریم خصوصی است. این شبکه از لایه 1 برای ثبت تراکنش‌ها و بهبود حریم خصوصی در تراکنش‌ها استفاده می‌کند.
این تنها چند نمونه از شبکه‌های بلاک‌چین هستند که از لایه 1 برای اجرای تراکنش‌ها و عملیات اصلی خود استفاده می‌کنند. هر کدام از این شبکه‌ها دارای ویژگی‌ها و هدف‌های خود هستند و از تکنولوژی بلاک‌چین برای تأمین امنیت، شفافیت و قابلیت اطمینان در تراکنش‌ها بهره می‌برند.
نتیجه گیری
از مطالب بالا می‌توان چند نتیجه کلی درباره بلاک‌چین لایه 1 گرفت:
1. استفاده از لایه 1 برای اجرای عملیات اصلی: بلاک‌چین لایه 1 از لایه بنیادی و اصلی برای اجرای عملیات اصلی شبکه‌های بلاک‌چین مانند ثبت تراکنش‌ها، ایجاد بلوک‌ها، اعتبارسنجی تراکنش‌ها و اتصال بلوک‌ها به یکدیگر استفاده می‌کند.
2. مقیاس‌پذیری: بلاک‌چین لایه 1 از راهکارها و روش‌های مختلفی برای مقیاس‌پذیری استفاده می‌کند تا تعداد بیشتری از تراکنش‌ها را به طور همزمان پردازش کند و حجم زیاد تراکنش‌ها را مدیریت کند.
3. امنیت و اعتماد: لایه 1 از تکنولوژی‌های رمزنگاری و مکانیزم‌های کنسانس برای افزایش امنیت و اطمینان در تراکنش‌ها و فعالیت‌های شبکه استفاده می‌کند.
4. شفافیت و انتقال داده‌ها: تمامی تراکنش‌ها و اطلاعات مربوط به آن‌ها در بلاک‌چین لایه 1 به صورت عمومی و شفاف منتشر می‌شوند و قابل مشاهده است.
5.پتانسیل برای توسعه‌پذیری: لایه 1 از زیرساخت‌ها و تکنولوژی‌های قابل ارتقا برخوردار است که به توسعه‌پذیری و ایجاد تغییرات در آینده کمک می‌کند.
6. استفاده در شبکه‌های مختلف: بلاک‌چین لایه 1 در شبکه‌های مختلفی مانند بیت‌کوین، اتریوم، لایت‌کوین و غیره استفاده میشود، هر کدام با هدف‌ها و کاربردهای خاص خود.
به طور کلی، بلاک‌چین لایه 1 به عنوان پایه اصلی و اساسی شبکه‌های بلاک‌چین عمل می‌کند و ویژگی‌های امنیت، شفافیت، مقیاس‌پذیری و قابلیت اطمینان را در تراکنش‌ها و فعالیت‌های مختلف ارائه می‌دهد.
بروز ترین و جدیدترین مقالات دنیای ارزهای دیجیتال و همچنین بهترین سیگنال های ارز دیجیتال خارجی ، فارکس و فیوچرز در پرشین الیت برای شما گردآوری گردیده است
دیدگاه شما