اگر بیت کوین (BTC) آینده پیش بینی شده سیستم پولی است، پس اتریوم چیست؟ برای شخصی که به تازگی وارد فضای رمزنگاری شده است، به وجود آمدن این سوال با توجه به اینکه به احتمال بسیار زیاد اتریوم و ارز دیجیتال محلی آن اتر (ETH) را به همراه بیت کوین در همه جا از جمله در صرافی های مختلف و اخبار می‌بینند منطقی است.
با این حال، اینکار کاملاً درست نیست که اتریوم را در صف رقابت مستقیم با بیت کوین ببینیم. این رمز ارز نسبت به بین کوین اهداف، خصوصیات و حتی تکنولوژی متفاوتی دارد.
اتریوم دارای شبکه بلاک چین غیرمتمرکز بوده که از توکن اتر پشتیبانی می‌کند و به کاربران این امکان را می‌دهد تا تراکنش‌ها را در این شبکه انجام دهند، از راه هایی مانند شرط‌بندی، استفاده و ذخیره توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT)، تجارت ارزهای دیجیتال، بازی کردن، استفاده از رسانه‌های اجتماعی و موارد دیگر سود دارایی های خود را به دست آورند.
اکثر متخصصان اتریوم را قدم بعدی اینترنت می‌دانند. اگر پلتفرم‌های متمرکز مانند اپ استور اپل، وب ۲.۰ را نمایش می‌دهند، یک شبکه غیرمتمرکز و با قدرت کاربر مانند اتریوم، وب ۳.۰ می باشد. این "وب نسل بعدی" از برنامه ها و اپلیکیشن های غیرمتمرکز (DApps)، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و صرافی های غیرمتمرکز (DEXs) پشتیبانی می کند.
این مقاله اطلاعات مفیدی در مورد تاریخچه اتریوم، استخراج اتریوم، نحوه کار اتریوم، نحوه خرید اتریوم، ETH در مقابل BTC، مزایای اتریوم و نگاهی کلی به اتریوم 2.0 در اختیار شما قرار می‌دهد. در پرشین الیت می‌توانید از انواع سیگنال ارز دیجیتال، سیگنال فارکس، سیگنال فیوچرز و اسپات برخوردار شوید.
تاریخچه اتریوم
اتریوم از همان ابتدای کار دومین پروژه بزرگ بلاک چین در جهان نبود. ویتالیک بوترین موسس این رمز ارز در واقع پروژه را برای پاسخگویی به کاستی ها و مشکلات بیت کوین ایجاد کرد. بوترین وایت پیپراتریوم را در سال 2013 منتشر کرد که در آن جزئیات قراردادهای هوشمند - بیانیه‌های غیرقابل تغییر خودکار که امکان توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز را فراهم می‌کرد وجود داشت.
در حالی که توسعه DApp قبلاً در فضای بلاک چین موجود بود، پلتفرم‌ها قابلیت همکاری نداشتند. بوترین قصد داشت اتریوم را یک شبکه متحد کند. از دیدگاه او، یکسان سازی روش اجرا و تعامل DApps تنها راه برای حفظ پذیرش بود.
بنابراین، اتریوم 1.0 ساخته شد. آن را می توانید به صورت اپ استور اپل در نظر بگیرید: فضایی برای ده ها هزار برنامه مختلف و متفاوت که همه آنها از قوانین یکسانی پیروی و پشتیبانی می کنند. تنها آن دسته از قوانین و مقررات در شبکه اتریوم کدگذاری می شود و تنها با توسعه دهندگان و برنامه هایی که می توانند قوانین خود را در چارچوب DApps اعمال کنند، اجرا می شود. قدرت مرکزی وجود ندارد، مانند تغییر و اجرای مقررات در اپل. در عوض، قدرت در دست کسانی است که به عنوان یک جامعه همکاری و عمل می کنند.
البته ساخت چنین شبکه متحدی ارزان نیست. بوترین و سایر بنیانگذاراند شامل گاوین وود، جفری ویلک، چارلز هاسکینسون، میهای آلیسی، آنتونی دی ایوریو و امیر چتریت - یک پیش فروش نمادین برای جمع آوری سرمایه به مبلغ 18439086 دلار در اتر برگزار کردند و برای توسعه‌های حال و آینده شبکه اتریوم درخواست حمایت مالی کردند.
این گروه بنیاد اتریوم را با ماموریت حفظ و توسعه این شبکه متحد در سوئیس بوجود آوردند. بلافاصله پس از آن، بوترین اعلام کرد که این بنیاد به صورت غیرانتفاعی اداره خواهد شد، که باعث شد برخی از بنیانگذاران ابتدایی آن را ترک کنند.
با گذشت زمان، توسعه دهندگان مختلف با ایده های غیرمتمرکز خود به اتریوم پیوستند. این سازمان با یک قرارداد هوشمند پشتیبانی می‌شد و نیاز به مدیر عاملی را که بر شبکه اتریوم ریاست کند را دور زد. در عوض، برای ایجاد تغییرات در شبکه نیاز به رای اکثریت اعضا بود.
با این حال، زمانی که یک هکر ناشناس 40 میلیون دلار از دارایی های The DAO را طی یک سوء استفاده امنیتی سرقت کرد، همه این اتفاقات به سمت شکست رفت. برای معکوس کردن اثرات این سرقت، DAO به "هارد فورک" اتریوم رای داد، از شبکه قدیمی جدا شد و به یک پروتکل جدید ارتقا پیدا کرد و تحت یک به روز رسانی نرم افزاری بزرگ و جامع قرار گرفت. این انشعاب جدید نام اتریوم را حفظ کرد، در حالی که شبکه اصلی به عنوان Ethereum Classic هنوز وجود دارد.
نحوه عملکرد اتریوم
شبکه اتریوم درست مانند بیت کوین روی تعداد زیادی از رایانه ها در سراسر جهان تشکیل شده است وجود این شبکه وجود کاربرانی است که به‌عنوان «گره‌ها» به جای یک سرور متمرکز در این پروسه شرکت میکنند.
این پروسه و همکاری کاربران باعث می شود شبکه غیرمتمرکز باشد و در برابر حملات هکرها مصون باشد و در نتیجه نتواند بطور کلی از بین برود. بصورتی که اگر یک کامپیوتر از کار بیفتد، مهم نیست زیرا هزاران کامپیوتر دیگر هنوز وجود دارند و شبکه را زنده نگه می‌دارند.
اتریوم در واقعیت یک سیستم غیر متمرکز واحد بوده که رایانه ای به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) را اجرا می‌کند. هر گره ایجاد شده یک کپی از آن رایانه را در خود ثبت و نگهداری می کند،این اتفاق به این معنی است که هر گونه تعامل در شبکه باید تأیید شود تا همه بتوانند نسخه موجود در سیستم خود را به روز کنند.
تعاملات ایجاد شده در شبکه "تراکنش" در نظر گرفته می شود و در بلوک های ایجاد شده در بلاک چین اتریوم ذخیره می شوند. ماینرهای اتریوم قبل از اینکه این بلوک ها و واحدها را به شبکه متصل کنند آنها را به عنوان تاریخچه تراکنش های انجام شده اتبار سنجی میکنند.
استخراج برای تایید تراکنش های انجام شده به عنوان یک روش اجماع اثبات کار (PoW) شناخته می شود. هر بلوک حاوی یک کد 64 رقمی منحصر به خودش است که آن را شناسایی می کند. ماینرها قدرت کامپیوتر خود را برای یافتن آن کد استفاده کرده و ثابت میکنند که این کد منحصربه‌فرد و غیر تکراری است. قدرت این رایانه ها در "اثبات" این کار است و ماینرها برای تلاش های خود در ETH رمز ارز پاداش می‌گیرند.
همچنین، مانند بیت کوین، تمام تراکنش های ایجاد شده اتریوم کاملاً عمومی هستند. ماینرها بلوک های کامل شده را برای بقیه شبکه پخش می کنند، تغییر را تأیید می کنند و بلوک ها را به کپی همه افراد از شبکه اضافه می کنند. بلوک های تایید شده را نمی توان تغییر داد و به همین دلیل این بلوک ها به عنوان یک تاریخچه کامل از تمام تراکنش های شبکه عمل می کنند.
اما، اگر ماینرها برای کار خود دستمزد می گیرند پس آن اتریوم به عنوان دستمزد از کجا ایجاد می شود؟ هر تراکنش با کارمزدی به نام "گاز" همراه است که توسط کاربری که تراکنش را آغاز کرده پرداخت می شود. گاز اساساً به عنوان یک عامل محدود کننده استفاده می شود و تعداد اقداماتی را که کاربر می تواند در هر تراکنش انجام دهد محدود می‌کند.
از آنجایی که ETH بیشتر یک توکن کاربردی می باشد تا یک توکن نشان دهنده ارزش، عرضه آن بی نهایت و بدون محدودیت مقداری است. اتر به طور مداوم و گسترده ای به عنوان جوایز استخراج‌کنندگان آن وارد گردش در سیستم میشود و پس از اینکه شبکه به سمت اثبات سهام (PoS) حرکت کرد، با پاداش‌های شرط‌بندی نیز وارد سیستم میشود. در تئوری، اتر همیشه خواهان خواهد داشت، به این معنی که تورم هرگز نباید ارزش این دارایی را بیش از مقدار استفاده از آن کاهش دهد.
متأسفانه برای بسیاری از کاربران، هزینه‌های گاز اتریوم بر اساس فعالیت شبکه می تواند بسیار بالا باشد. این اتفاق به این دلیل است که یک بلوک فقط می تواند مقدار زیادی گاز را در خود ذخیره کند که بر اساس نوع و مقدار تراکنش متفاوت خواهد بود.
در نتیجه، ماینرها بصورت خودکار تراکنش هایی با بالاترین میزان کارمزد گاز را برمیگزینند، به این معنی که کاربران در ابتدای کار برای اعتبارسنجی تراکنش ها با یکدیگر رقابت می کنند. این رقابت هزینه ها را بالاتر و بالاتر می برد و در زمان های شلوغ شبکه را متراکم می کند.
تراکم ایجاد شده در شبکه یک مشکل مهم است، اگرچه در اتریوم 2.0 به آن بصورت کامل پرداخته شده - یک بازسازی کامل که به عنوان یک بخش جداگانه مورد بحث قرار خواهد گرفت.
تعامل با شبکه اتریوم به ارز دیجیتال های مختلف نیاز دارد که بتوان آن را در یک کیف پول ذخیره کرد. این کیف پول به DApps متصل می شود و به صورت گذرنامه ای برای اکوسیستم اتریوم عمل می کند.
با استفاده از این کیف پول، هر کسی می‌تواند کالایی بخرد، بازی کند، پول قرض دهد و انواع فعالیت‌های مورد نیاز خود را درست مانند اینترنت سنتی انجام دهد. تنها تفاوت این است که وب سنتی برای کاربران رایگان است، زیرا آنها اطلاعات شخصی را در اختیار کاربران قرار می دهند. مراکز متمرکزی که وب‌سایت‌ها را اجرا میکنند، سپس آن داده‌ها را برای کسب درآمد می‌فروشند.
رمز ارزها در اینجا جای اطلاعات را می گیرد، به این معنی که کاربران می توانند به صورت ناشناس گشت و گذار و تعامل داشته باشند. این همچنین به این معنی است که استفاده از DApp بدون تبعیض است.
برای مثال، هیچ برنامه وام دهی یا بانکی نمی تواند کسی را بر اساس نژاد یا وضعیت مالی رد کند. کاربران کنترل می کنند که چه کاری انجام می دهند و چگونه آن را انجام می دهند، به همین دلیل است که بسیاری اتریوم را وب 3.0 - آینده تعامل وب می دانند.
اتریوم چه کاری انجام می دهد؟
مطمئنا تامین سرمایه غیرمتمرکز مهم ترین دستاورد شبکه اتریوم بوده است. برنامه های کاربردی DA که می توانند چندین عملکرد را در اکوسیستم انجام دهند در حدود سال های 2019 تا 2020 بوجود آمدند و روزانه بر محبوبیت آنها اضافه می شود. هرچه تعداد DApp ها بیشتر باشد، در نهایت استفاده از شبکه اتریوم افزایش می یابد. صحنه DeFi اتریوم بزرگترین صحنه بوجود آمده تا امروز است، با DApp های موفق که در طول سال ها آگاهی و امنیت بیشتری را به پلتفرم آورده‌اند.
به طور مثال، هنرمندان مختلف می توانند با آوردن آثار هنری خود به بلاک چین از طریق توکن‌های غیرقابل تعویض یا NFT، میلیون‌ها دلار درآمد کسب میکنند. ممکن است تعجب کنید که چرا باید هنر دیجیتال بخریم در حالی که می توانیم فقط از آن عکس بگیریم؟
کلکسیون دارها خواهان داشتن مالکیت آثار هنری هستند به مهیم دلیل است که خواهان خرید این آثار هنری دیجیتال هستند. NFT ها همچنین دارای سند مالکیت شخصی هستند و به عنوان شکل ایمن ذخیره سازی اطلاعات عمل می کنند. این توانایی خریدن و مالکیت شخصی اساسا یک ابزار همه کاره برای کلکسیونرها است، بنابراین دیدن جذابیت آن کار سختی نیست.
به همین دلیل است که می‌خواهیم «مونالیزا» اصلی را بیش از یک کپی داشته باشیم حتی اگر نسخه‌ای از نسخه اول قابل تشخیص نباشد. NFT ها همچنین فراهم کننده اشیا و لوازم جانبی قابل استفاده در بازی های آنلاین هستند. بازیکنان این بازی های آنلاین می‌توانند خانه‌ها و آواتارهای خود را با دارایی‌های منحصربه‌فرد و خاص هنرمندان واقعی تزئین کنند و یک جریان درآمدی دیگر را برای خلاقان این عرصه فراهم کنند.
توسعه‌دهندگان برنامه‌ها و اپلیکیشن ها رسانه‌های اجتماعی غیرقابل سانسوری بوجود آورده اند که به کاربران این امکان را می‌دهند تا برای تولید محتوا به یکدیگر کمک کنند. بازی‌ها به کاربران این امکان را می‌دهند که روی دارایی‌ها سرمایه‌گذاری کنند، بازی کنند تا آنها را افزایش دهند و سپس برای کسب درآمد دارایی های بدست آمده در بازی ها را بفروشند و ارزش واقعی را از زمان بازی خود استخراج کنند. همینطور پلتفرم‌های پیش‌بینی وجود دارند که به پیش‌بینی‌های درست پاداش می‌دهند و پلتفرم‌های مستقلی که کاهش زیادی از هر پرداخت دریافت نمی‌کنند.
همه اینها به‌طور مستقل از طریق بلاک چین و قراردادهای هوشمند مدیریت میشود، با DeFi که به کاربران بیش از هر زمان دیگری امکان کنترل بر سرمایه‌شان را می‌دهد.
استخراج اتریوم
فرایندی که طی آن بلوکی از تراکنش‌ها برای اضافه شدن به بلاک چین اتریوم ایجاد می شود، استخراج نام دارد. اتریوم در حال حاضر از یک بلاک چین اثبات کننده کار استفاده می کند، اما با بوجود آمدن اتریوم 2.0 برای دسترسی به اهداف مقیاس پذیری و رویکرد سازگارتر حرکت می کند.
شرکت کنندگان در استخراج اتریوم باید اطمینان داشته باشند که همه افراد در مورد ترتیب تراکنش ها در سیستم های غیرمتمرکز مانند اتریوم توافق نظر دارند. ماینرها با بوجود آوردن بلوک‌ها با حل معماهای محاسباتی چالش برانگیز ریاضی به این امر کمک میکنند و در نتیجه از شبکه در برابر مهاجمان و هکرها محافظت میکنند.
اتریوم در مقابل بیت کوین
همان طور که می دانید بیت کوین رایج ترین و معروف ترین ارز دیجیتال است اما اتریوم جاه طلبی خاصی دارد که باعث گسترش پروژه می شود. بیت کوین به معنای پول دیجیتال است و به خوبی به این هدف خود عمل می کند. اما همچنین این ارز دیجیتال محدودیت هایی دارد.
بیت کوین حاوی شبکه PoW است که در حال گسترش است و این تک شبکه برخی را به این فکر می اندازد که بیشتر مانند طلا ذخیره‌ای از ارزش است. بیت کوین همچنین دارای سقف 21 میلیون سکه و محدود است که بیشتر به این استدلال کمک می کند.
از طرف دیگر، شبکه اتریوم تمایل دارد از زیرساخت اینترنت فعلی موجود پیشی بگیرد. این شرکت تمایل دارد بسیاری از فرایند و تراکنش هایی را که هنوز به واسطه هایی مانند استفاده از فروشگاه اپلیکیشن یا کار با مدیران صندوق ها نیاز دارند، خودکار کند. ETH بیشتر به عنوان روشی مفید برای تعامل با شبکه استفاده می شود تا راهی برای منتقل کردن پول، اگرچه می تواند این کار را نیز انجام دهد.
توسعه دهندگان می توانند بر روی شبکه اتریوم تا یک توکن منحصر به فرد سازگار با اتر برای هر DApp ایجاد کنند که توکن ERC-20 نامیده می شود. در حالی که این فرآیند کامل نیست، این بدان معناست که تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم از نظر فنی باهم قابل اجرا هستند. در صورتی که شبکه بیت کوین فقط مختص بیت کوین است.
مزایای اتریوم
اتریوم بجز تمرکز زدایی و امکان ناشناس بودن مزیت های دیگری ، مانند عدم امکان سانسور را نیز شامل می شود. برای مثال، اگر شخصی چیزی توهین‌آمیز را توییت کند، توییتر می‌تواند آن را حذف کرده و آن کاربر را مجازات کند.
با این حال، در یک پلتفرم رسانه اجتماعی مبتنی بر اتریوم، این اتفاق تنها در صورتی می‌تواند رخ دهد که جامعه برای انجام آن توافق نظر داشته باشند. به این ترتیب، کاربران با دیدگاه‌های مختلف می‌توانند هر طور که مناسب می‌دانند بحث کنند و مردم می‌توانند تصمیم بگیرند که چه چیزی باید گفته شود و چه چیزی نباید گفته شود.
الزامات و موارد مورد نیاز شبکه اتریوم تقریبا مانع از سو استفاده توسط افراد نامناسب می شود. فردی با نیت بد باید بتواند کنترل 51٪ از شبکه را برای ایجاد تغییر بدست بگیرد، که در اکثر موارد تقریبا ناممکن است. این شبکه پیچیده و پیشرفته بسیار ایمن تر از یک سرور ساده است که به راحتی می توان به آن نفوذ کرد.
در نهایت قراردادهای هوشمند مورد نیاز هستند که بسیاری از اقدامات مقامات مرکزی در وب سنتی را خودکار می کند. برای مثال، یک فریلنسر در Upwork باید از این پلتفرم برای یافتن مشتری ها و همکاران و تنظیم قراردادهای پرداخت استفاده کند. مدل اپلیکیشن Upwork درصدی از هر قرارداد بسته شده را برای پرداخت به کارکنان، هزینه‌های سرور و غیره در نظر می‌گیرد.
در وب 3.0، خود مشتری می‌تواند به راحتی یک قرارداد هوشمند بنویسد که اعلام می‌کند: «اگر کار در زمان X تحویل داده شود، وجوه پرداختی قابل برداشت می شوند. " قوانین به صورت بسیار سفت و سخت در قرارداد گنجانده شده اند و هیچ یک از طرفین پس از نوشتن نمی توانند آنها را دستکاری کنند.
همچنین در حال حاضر به دست آوردن اتر از همیشه آسانتر شده است. شرکت‌هایی مانند PayPal و شرکت تابعه آن Venmo از خرید رمز ارز با ارز فیات مناسب در داخل برنامه پشتیبانی میکنند. با در نظر گرفتن میلیون ها مشتری در هر پلتفرم، آنها به زودی درگیر اتریوم و شبکه آن خواهند شد.
معایب اتریوم
هرچند اتریوم یک پلتفرم عالی به نظر میرسد، اما دارای چند مشکل اساسی است که باید برطرف شوند. اولین مشکل قابلیت مقیاس پذیری است. بوترین اتریوم را به شکلی که اکنون در وب موجود است، با میلیون‌ها کاربر در حال تعامل در یک زمان متصور شد.
با این حال، با توجه به الگوریتم اجماع PoW، چنین تعاملی بین کاربران توسط زمان اعتبارسنجی بلوک و هزینه‌های گاز محدود میشود. علاوه بر این، تمرکززدایی یک مانع است. یک نهاد مرکزی، مانند ویزا، همه چیز را مدیریت می کند و فرآیند تراکنش را کامل کرده است.
دوم مشکل وجود دسترسی است. در زمان نگارش، توسعه اتریوم گران است و تعامل با آن برای کاربرانی که با فناوری آن آشنایی ندارند، چالش برانگیز است. بعضی از پلتفرم ها نیازمند کیف پول های خاصی هستند، به این معنی که کاربر باید ETH را از کیف پول فعلی خود به کیف پول مورد نیاز منتقل کند. این مرحله یک گام غیرضروری برای کاربرانی است که در اکوسیستم مالی کنونی ما فعالیت دارند و به هیچ وجه برای مبتدیان مناسب و راضی کننده نیست.
همین طور PayPal در حال اضافه کردن پشتیبانی از رمزنگاری در سیستم خود می باشد, اما کاربران نمی‌توانند کار زیادی به جز نگه داشتن این رمز ارزها در آنجا انجام دهند. این پلتفرم باید در نهایت با DeFi و DApps یکپارچه شود تا دسترسی را برای کاربر به روشی معنادار افزایش دهد.
مسئله اصلی و کلیدی جذب کاربر بیشتر برای این پلتفرم دارا بودن اسناد و مدارک مدون در مورد این موضوع می باشد. اما همچنین روش و نحوه استفاده از اتریوم نیز نیاز به ساده‌سازی دارد. یادگیری در مورد سیستم بلاک چین با نحوه استفاده از آن بسیار متفاوت است.
اتریوم 2.0 (Eth2) چیست؟
اتریوم به آرامی در حا ارتقا به نسخه 2.0 خود است که انتظار می رود الگوریتم اجماع اثبات سهام را در خود به همراه داشته باشد. شبکه قدیمی اتریوم که از سال 2020 تا 2022 برنامه ریزی شده و به وجود آمده است، در حال ادغام با Beacon Chain – که اولین ویژگی جدید اتریوم 2.0 است می باشد.
Beacon Chain در نگاه اول تغییر چندانی نمی کند، اما تغییرات اساسی لازم برای ارتقاء آینده، مانند زنجیره های خرد شده را اضافه می کند. موضوع مقیاس پذیری که قبلاً مورد بحث قرار گرفت را به خاطر دارید؟ زنجیره‌های خرد شده و فرآیند خرد کردن بخش بزرگی از حل مشکلات پوسته پوسته شدن هستند.
شاردینگ به عمل پخش تراکنش ها در چندین شبکه بلاک چین کوچکتر گفته می شود. این شبکه‌های کوچکتر را می‌توان توسط کاربرانی با سخت‌افزار ضعیف‌تر اجرا کرد، زیرا آنها فقط باید اطلاعات را از قسمت مذکور ذخیره کنند، نه کل شبکه. اساساً، اشتراک گذاری اعتبار اتریوم را در دسترس تر می کند و به رفع تراکم شبکه اصلی کمک می‌کند.
اتریوم 2.0 بسیاری از علاقه مندان به ارزهای دیجیتال را افزایش می دهد. سلبریتی ها از NFT ها استفاده می کنند و افزایش آگاهی عمومی از بلاک چین در حال رشد است. با این حال، تمام این اتفاقات منجر به افزایش کارمزد تراکنش‌ها و زمان اعتبارسنجی کندتر شده است که نیاز به اتریوم 2.0 را نشان می‌دهد.
این می تواند مشکل ایجاد کند، زیرا کارمزدها ممکن است در برخی مواقع بیش از نیمی از مبلغ تراکنش را هزینه کنند. خوشبختانه، توسعه دهندگان DApp سخت مشغول فعالیت هستند تا آن را برای پذیرش جریان اصلی در حال انتظار بیشتر در دسترس کاربران قرار دهند.
بخشی از این راه حل در اجماع اثبات سهام، یکی از ویژگی های اصلی اتریوم 2.0 است. به جای استخراج که انرژی بر است، اتریوم 2.0 حرکت به سمت الگوریتم اجماع PoS را نشان می‌دهد. اثبات سهام، ماینرها را با اعتبار سنجی ها جایگزین می کند: کاربرانی که بلاک چین اتریوم را ذخیره میکنند، تراکنش ها را تایید می کنند و موارد دیگر. آنها اساسا شکل دیگری از گره ها هستند.
برای تبدیل شدن به یک اعتبار سنجی کامل، باید حداقل 32 اتریوم، حداقل در دوره اولیه اتریوم 2.0 به اشتراک گذاشته شود. با اجازه دادن و زمان دادن رایانه متصل به شبکه، اعتبارسنجی ها به عنوان پاداش برای تلاش های خود ETH دریافت می کنند.
ایده کلی این است که افرادی که ETH خود را به اشتراک می گذارند بهترین اهداف شبکه را در نظر دارند و هر کاری که می توانند برای اطمینان از موفقیت شبکه انجام می دهند. علاوه براین اگر کاربر اعتبار دهنده نتواند در شبکه شرکت کند یا چیزی مخرب را امتحان کند، می تواند ETH گفته شده را از دست بدهد.
استدلال آورده شده برای اثبات سهام این است که این یک شکل از تراکنش سریعتر و در دسترس تر از اجماع بلاک چین است. به سخت افزار خاصی مانند ماینینگ نیاز ندارد، به این معنی که هر کسی که بودجه و دستگاهی داشته باشد می تواند شرکت کند. در تئوری، این مدل دسترسی باید شبکه را رشد دهد باعث رشد شبکه بشود. هرچه اعتبار سنجی ها بیشتر باشد، بلاک های بیشتری تایید می شوند. اعتباردهنده های اضافی در ادامه کارشان اتریوم را بیش از پیش غیرمتمرکز می کنند و با گسترش نقششان در این فرآیند امنیت را افزایش می دهند.
مراحل خرید اتریوم
روش خرید اتریوم
کاربران نمی توانند ارزهای رمزنگاری شده را از یک بانک یا یک کارگزاری آنلاین مانند Vanguard یا Fidelity خریداری کنند. بجای این کار باید از یک پلتفرم معاملاتی ارزهای دیجیتال استفاده کنند.
صرافی‌های ارزهای دیجیتال متعددی در دسترس هستند، از داشبوردهای ساده تا پیچیده برای معامله‌گران پیشرفته. پلتفرم های مختلف روش های قیمت گذاری، قوانین امنیتی و سایر ویژگی های متفاوتی با یکدیگر دارند، بنابراین بهتر است کاربر قبل از ثبت نام تحقیقات کاملی راجع به این قوانین انجام دهد.
برای افتتاح حساب در یک صرافی رمزنگاری، تقریباً همیشه نیاز به ارائه برخی اطلاعات شخصی و تایید هویت خود دارید. در نهایت می‌توانید با اتصال حساب بانکی یا کارت نقدی‌تان، حساب خود را از نظر مالی تامین کنید. هزینه های مورد نیاز به احتمال زیاد با توجه به گزینه ای که انتخاب می کنید متفاوت خواهد بود.
در پرشین الیت می‌توانید از خدماتی چون احراز هویت بایننس، خرید انواع اندیکاتور vip، خواندن مقالات آموزشی و اخبار روز صنعت و دنیای فایننس و عضویت در کانال سیگنال ارز دیجیتال خارجی برخوردار شوید.
تامین مالی حساب به این معنا نیست که کاربر اتریوم را خریداری کرده، و مانند تمام حساب های سرمایه‌گذاری دیگر، نمی‌خواهد وجوه سرمایه‌گذاری نشده بیکار و بدون استفاده بماند. در این مرحله برای سرمایه گذاری باید اتریوم را خریداری کند.
پس از پر شدن حساب خود، می‌توانید دلارهای ایالات متحده خود را با اتریوم معامله کنید. به راحتی مبلغ دلاری را که می خواهید با اتریوم مبادله کنید وارد حساب کنید. بسته به قیمت در لحظه اتریوم و مقداری که می خواهید خریداری کنید, به احتمال زیاد سهام یک واحد پول اتریوم را خریداری خواهید کرد. مقدار خرید شما به عنوان درصدی از کل کوین اتر نمایش داده می شود.
اگر فقط مقدار کمی داشته باشید، راحت تر می توانید سرمایه گذاری رمزنگاری خود را در حساب صرافی خود بگذارید. با این حال، اگر می‌خواهید دارایی‌های خود را به مکان ذخیره‌سازی امن‌تری منتقل کنید، یک کیف پول دیجیتال می‌تواند امنیت بیشتری ایجاد کند. انواع مختلفی از کیف‌پول‌های دیجیتال موجود هستند که هر کدام دارای سطوح حفاظتی متفاوتی مانند کیف پول کاغذی یا کیف پول بصورت اپلیکیشن موبایل هستند.
آیا باید اتریوم بخرید؟
اتریوم دومین ارز دیجیتال با ارزش از نظر ارزش بازار به حساب می آید و به عنوان نقره نسبت به بیت کوین که معادل طلا در نظر گرفته میشود، است. مانند هر مدل سرمایه گذاری دیگری، ممکن است که افزایش ریسک اتریوم با پاداش های بزرگ تر برابر باشد. در هر صورت، اکنون دیگر سال 2009 نیست: اتریوم مرحله اثبات مفهوم را پشت سر گذاشته است و اکنون فرصتی است برای سرمایه‌گذارانی که قبلاً این طبقه دارایی را بررسی نکرده‌اند.
با توجه به عدم قطعیت و نوسانات بازار کریپتو، قبل از سرمایه‌گذاری مقدار قابل توجهی از وجوه بازنشستگی خود در اتریوم یا هر ارز دیجیتال دیگری، تحقیقات خود را انجام دهید. با این حال، ممکن است ارزش آن را به عنوان یک انتخاب رشد تهاجمی در یک پرتفوی متنوع در نظر بگیرید. البته، بیش از حدی که می توانید از دست بدهید، سرمایه گذاری نکنید.
آینده اتریوم
شبکه بلاک چین اتریوم در ماه‌های اخیر بشدت با افزایش محبوبیت مواجه شده است، زیرا توسعه‌دهندگان این شبکه از آن برای ساخت مجموعه‌ای از پروژه‌های مالی غیرمتمرکز و NFT استفاده کرده‌اند. به گفته مدافعان این نوع شبکه‌ها، ظهور اپلیکیشن‌های جدیدی مانند اینها – در میان اولین برنامه‌هایی که بر روی بلاک‌چین عمومی اجرا شده اند– در حال حاضر باعث ایجاد یک اثر شبکه فوق‌العاده شده است، زیرا افزایش فعالیت باعث جذب بیش از پیش توسعه‌دهندگان به اتریوم میشود.
با این حال، مسائل اساسی در مورد اینکه آیا اتریوم که با مجموعه ای پیچیده از ارتقاهای تکنولوژیک از برنامه عقب مانده است، می تواند با رقبای چابک تر رقابت کند و اینکه آیا با رشد دنیای رمز ارزها در مورد عملکرد بلندمدت آن اتفاق نظر ایجاد خواهد شد، باقی می‌ماند.
برعکس، سرمایه‌گذارانی مانند گارگ هشدار می‌دهند که با اهمیت بلندمدت اتریوم، بازارهای ارزهای دیجیتال ممکن است معکوس شوند و بیت کوین به تسلط بلامنازع خود بر بازار بازگردد.
دیدگاه شما